Hani - 1

Hani bir kırgınlık sizi alır işlemez istasyonlara benzetir
Hani kuşlar güne terk edilmiş ümitlerle uçar
Hani aşk dahi zinde ırmakların deltasında çığlıksız kalır
Hani ne gerek vardı durup dururken iki el ayrıldı deriz
Hani ya hani demek isteyip de diyemediklerimiz vardır
Hani sözler dizilmeden konuşmak isteriz bulut ahengiyle
Hani kar umarız, sıcacık çay ellerimizde, karla yağarız
Hani şiir dahi kör elleriyle tutar yüreği
Hani bir yüz birden çocuk kılar, çocukluğa taşır bizi

Hani diyemediklerimiz
Hani unutmak kadar unutulmak
Hani parke döşeli yollarda yankılanan sızı
Hani büyümeyi bilmeyen ellerimiz
Hani bizi büyütmeyen annelerimizin duyguları
Hani şerha şerha olmuş topraktan yayılan ölüm kokusu

Hani sus
Hani.