Gorki Ne Yazar?

Gorki[i], ezici ve sıkıcı yaşamın doğurduğu baskı sonucu yazmaya başladığını söyler. Ardından da şunu ekler Üstad: “İzlenimlerle öylesine doluydum ki yazmamak elimde değildi. Yaşıyorsunuz. Duyuyor, görüyor ve acı çekiyorsunuz. Tabii ki bütün bunları anlatmakla iş bitmiyor. Önemli olan günceldeki kalıcı olanı yakalamak, anlatılana estetik bir boyut katabilmek.”

Gorki ve biz.
Hız ve geçmiş.

Şimdi o kadar hızlı seyrediyor ki zaman, Gorki’nin bütün Rusya seyahati sırasında sindire sindire edindiği izlenimler dahi bugün zor görülüyor.

Sebep?

Durmaya zaman yok. Düşünmeye, suskunluğa hatta yalnızlığa. Ellerimiz her yerde ve ellerimizde koca bir hiç. Bir dulda serinlik kadar yakalayamıyoruz ne hüzün ne sevinç çizgileriyle berkitilmiş yüzleri. Öfkeyle geliyor mutluluk isyanla kaçıyor huzur. Hızlandırılmış kamera görüntülerindeki dalgalanma her an sokakta, otobüste, sınıfta gördüklerimiz. Saniyelik dönüşümler duygular arası. Anlamsız mutluluklar, saçma lakaytlık. Namazın dahi hızlısından yana modern insan. İnternetin, arabanın, uçağın ve ölümün… Evet, ölümün dahi hızlı olanı makbul.

İzlenimlerle o kadar doluyuz ki daha birine derinleşmeden göçüveren sonrası arasında enkaz biz kalıyoruz.

Gorki, Üstad!... Günceldeki kalıcı olan, can damarı kesilmiş mazi şimdi. Çabucak şimdi.

Çok şimdi.

---

[i] http://tr.wikipedia.org/wiki/Maksim_Gorki