Hiç 1 Mayıs'ım olmadı

Hiç 1 Mayıs'ım olmadı benim.
44 seneye bir kez olsun 1 Mayıs sıkıştıramamışım.
İlginç.
Aslında 1 Mayıs benzeri çok farklı tarihlerim de olmadı benim. Ne doğum günümde mum diktim ne mezuniyet veya göreve başlama vs. gibi bir tarihi kutsadım. Çok mu dağlı görünüyorum bilmiyorum ama bir kez olsun bunların eksikliğini hissetmedim.

Borcuma hep sadık oldum.
İş yaptırmışsam birisine işi bitmeden ücretini ödedim.
Haksızlık etmekten korktuğum kadar hiç bir şeyden korkmadım.
Hep helalleştim iş sonlarında.
Hep hak dedim, hukuk dedim.

Ama hiç 1 Mayıs pankartı yükselmedi üzerimde.
Çocuktum.
Tv. yeni yeni gündemimizde.
Haberler kaçınılmaz gündem.
1 Mayıs.
Ölümler, şiddet, maskeler, cam kırıkları, sopalar, kırılan kafalar...

Büyüdüm ve ekranlara "Haberler" yazısı düşünce aklıma sıkıntılı çocukluk günlerim geldi. Israrla Haberler dedim.
Ekranda 1 Mayıs.
Şiddet, maskeler, anlamsız pankartlar, kan, cam kırıkları, koşuşturmaca, sopa, polis vs...

Hiç 1 Mayıs'ım olmadı benim.
1 Mayıs'tan hisseme düşen kötü patronların politik kişilerle sloganlara ve pankartlara yansıyan sömürü ve şiddet kumpası diye düşünüyorum.