Aşka Dair

İşâret-i evsâf-ı aşk: Aşk âsâyiş-i cândur, aşk ârâyiş-i cihândur. Aşk nemek-i dig-i vefâdur, aşk hadika-ı ehl-i safâdur. Aşk hakikat çarhınun ahteridür, aşk can leşkerinün mehteridür. Aşk bir sultan-ı kâhir ve tîzdür ki alem çekicek birbirine urur vücudla ademi, aşk bîkarar ve şûrengizdür, ki kadem basıcak şûr u gavgaaya bırağur âlemi. Aşk bir cevher-i pâkdür araz sanman, aşk rahât-ı cândur maraz sanman...Aşk bir murgdur ki melamet-i halk ana bâl olur, aşk bir devletdür ki idbâr-ı dünya ana ikbal olur. Aşk bâzârında came-yi dibayı bir habbeye almazlar, uşşak mahallesinde namusla namı bir çöpe saymazlar. Aşık olanlar gayret ve arı bırağurlar, dost isteyenler evvel vekaarı bıragurlar. Akil eydür: "Cübbe ve destâr kanı?" Aşık eydür: "Hâne-i humâr kanı?" Aşık dü kevnden bî-niyâz olur, aşık cihan içinde serfiraz olur. Aşk bir külüng-i pûlâdır ki daim yokluk sarayın yapar. Aşk bir derd-i mader-zad olur, aşık iki cihandan azad olur. Ne vuslatda şad ve ne gamdan firari olur. Ne destinde sabr ve ne payinde kararı olur. Aşık hemişe bela-keş olur, daim bela içinde hoş olur. Aşık her dem sûz ve şevkde olur, derd-i aşk içinde zevkde olur. Aşıka gida bela olur, aşıka sefa cefa olur...



Tazarrûnâme'den / Sinan Paşa