yüz/ü/n

dur, gitme
zamansızdır kayboluşu
masada unuttuğun ellerin
ellerin doğunun kar yanığı yüzüdür
biraz üzgün ve alabildiğine özgüdür
kıtalar ayrılır; sürgüne çıkar delikanlılar
masadan ayrılıp rüyaya konan ellerin
yüzünden ve yüzünden akseden ayın
karanlık ve kimsesiz yüzünden...

dur, gitme
zamansızdır kayboluşu
üzgün yüzündür hüzün
gündüzün sırlarına ram olan
güzün.

elde hüzün
gözde yüzün.
-ki bize en çok yakışandır hüzün -

dur, gitme
zamansızdır kayboluşu